In 1961 konden we de net gebouwde meesterswoning betrekken. Spic en span! Eén ding moest er nog gebeuren: het tegelpad naar voordeur en garage. Er kwam iemand van de gemeente. Een heel aardige man met een Unimog, die de gemeente net nieuw had aangeschaft. Op die sterke werkauto een bergje zand, een kruiwagen en een spade. De doorgaande straat werd even afgesloten met een bord dat dit aangaf. De beambte ging voortvarend  aan het werk.

Bij de koffie raakten we met hem in gesprek. We vroegen naar wat zoal zijn taken waren. Hij maakte zich breed en sprak de gedenkwaardige woorden: ”Ik doe geen alledaagse klusjes. Ik ben alleen voor de piecifieke obsjekten.”

En jawel hoor, toen we even later de straat in wandelden stond daar het bekende gele bord met de tekst “OPSTAKEL”.

Sibert Meurs