In Westernieland was geen slager. In Pieterburen wel. Die heette slager Slager, of gaat mijn fantasie nu met me op de loop? Die slager bediende ook de inwoners van Westernieland. Je hoefde niet naar Pieterburen toe. Welnee, de slager kwam aan huis de bestelling opnemen en later bezorgen.
In 1961 kwam de vriendelijke man ook aan onze deur. Hij had een overrompelend argument om bij hem ‘t vlees te gaan kopen. ”Ik dacht, u bent Hervormd, ik ben Hervormd, dus u wilt vast wel klant van me worden”.
Het antwoord: ” Beste mijnheer, wij zijn helemaal niet Hervormd, maar we willen best klant bij u worden”, verraste hem zeer. Toch zal hij aan ons niet veel hebben verdiend: het salaris van het hoofd van een kleine school was in die tijd nog geen driehonderd gulden in de maand. Dat liet kopen van veel vlees niet toe.
Sibert Meurs
