Kwelders zijn gronden die buitendijks zijn ontstaan door afzetting van zand en slib met daarop een spontaan gevestigde vegetatie. De planten, zoals Lamsoor, Zeekraal en Zeeaster, zijn bestand tegen de regelmatige overstroming door zout getijwater. Kwelders zijn als één van de weinige Nederlandse landschappen van zeer grote internationale betekenis.
De Waddenzee kent kwelders langs grote delen van de vastelandkust en aan de wadzijde van de eilanden in de luwte van stuifdijken en soms als groen strand aan de Noordzee-zijde. Vroeger bleven de kwelders van nature min of meer in stand, maar na vele indijkingen in de afgelopen eeuwen dienen veel vastlandskwelders tegen afslag te worden beschermd.
De kwelders tussen de zeedijk en de wadgeul vormen het laatste natuurlijke weidegebied van Nederland, dat geregeld door de vloed overstroomd wordt. Hierdoor is het gebied zeer vruchtbaar; het trekt dan ook veel vogels aan: scholeksters, rotganzen en kluten. Ze vinden er geschikte omstandigheden om te broeden, ruien, rusten of foerageren. De kwelders zijn deels eigendom van de Stichting Het Groninger Landschap, deels particulier bezit, en niet voor publiek toegankelijk. Wel worden geregeld excursies georganiseerd vanuit het Waddencentrum Pieterburen.
Begrazing door koeien of paarden kan een oplossing zijn voor de verruiging van de kwelders. Daarmee kan de specifieke natuur op de kwelders behouden worden. Begrazing lijkt zowel economisch haalbaar als goed voor de natuur. Vroeger was begrazing van de kwelders heel normaal. De laatste jaren was begrazing door regelgeving eigenlijk niet mogelijk, of voor de eigenaren van de grond een te groot (financieel) risico. Nu vindt u paarden, schapen en koeien op het kwelderland.